تـأثیر سطوح مختلف تراکم بوته و کنترل تلفیقی (شیمیایی – مکانیکی) بر کنترل علف‏های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه‏ای (704SC. ) در شرایط آب و هوایی لالی

به منظور تعیین سطوح مختلف تراکم بوته و کنترل تلفیقی (شیمیایی – مکانیکی) بر کنترل علف‏های هرز، عملکردو اجزای عملکرد ذرت دانه‏ای رقم سینگل کراس 704 در شرایط آب و هوایی لالی، آزمایشی طی سال زراعی 1388 - 1387 به صورت طرح کرت‏های خرد شده در قالب بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان لالی اجرا شد. اولین عامل تراکم بوته، در سه سطح: 50000، 70000 و 90000 بوته بر هکتار به عنوان عامل اصلی بوده و عامل دوم کنترل تلفیقی (شیمیایی – مکانیکی) در 5 سطح: آترازین + لاسو + یک‏بار کولتیواسیون، آترازین + لاسو + توفوردی + دو بار کولتیواسیون، ارادیکان + توفوردی + دوبار کولتیواسیون، شاهد عاری از علف‏هرز و شاهد بدون کنترل علف‏های هرز به عنوان عامل فرعی بود. نتایج آزمایش نشان داد که وزن خشک علف‏های هرز، تعداد دانه در ردیف، وزن تک دانه، عملکرد دانه، و شاخص برداشت در طول دوره رشد دارای اختلاف معنی‏داری بین تیمارها بودند. هم‏چنین نتایج نشان داد که تیمار  ارادیکان + توفوردی + دوبار کولتیواسیون همراه با کاشت بوته‏های ذرت با تراکم 90000 بوته بر هکتار دارای بالاترین درصد کنترل علف‏های هرز و با تولید کل ماده خشک 1890 کیلوگرم بر هکتار و عملکرد دانه 10000 کیلوگرم بر هکتار بعد از تیمار کنترل کامل علف‏های هرز بالاترین تولید را داشته است.